Door Allert Jacobs
Dat is dus met vier 20 inch wielen, een bagage ruimte met scharnierende deksel, twee hoog in de neus geplaatste koplampen en vier dichte wielkasten. Niet langer, breder of hoger dan de Quest.
De spoorbreedte vooraan gelijk aan de 62cm van de Quest, breedste punt 76cm.
Ik neem 50 cm spoorbreedte achter, dan kan hij bij de achter wielkasten net iets smaller worden dan bij de voor wielkasten.
Door de brede achterkant met twee wielen, zal de staart meer moeten aflopen in het zijaanzicht en niet zoals bij een driewieler meer in het bovenaanzicht.
Dat gaat er toch wel anders uitzien.
Ik heb Eva gevraagd tekeningen te maken toen ik het schaal model 1:5 klaar had.
In de tekeningen kun je makkelijker een aantal varianten laten zien.
Fourwheeler – What would it look like?
I mean with four 20” wheels, luggage compartment with hatch, two headlights placed high up in the nose and four closed wheel boxes. It shouldn’t be any longer, wider or higher than the Quest.
The same 62 cm track width as the Quest, widest point of the body 76 cm.
The track of at the rear will be 50 cm, that way it will have a more narrow body at the rear than at the front wheel boxes.
Because of the wider tail with two wheels the body will have to taper from the side view and not so much from the top view like a three wheeler.
This will make it look different.
I’ve asked Eva to make drawings when I finished the scale 1:5 model.
With these drawings it is easier to show what different setups would look like.
De vorm is langzaam ontstaan uit een blok polyurethaan schuim, hierop kun je goed plamuren met polyester plamuur.
The shape has slowly evolved from shaping a block of polyurethane foam, you can directly apply polyester filler on this foam.
Foto Allert Jacobs
De vorm komt er langzaam in, een harde lijn er over en een kijk gleuf in de neus. De neus is bijna goed, alleen de koplampen nog hoog er in zien te krijgen. De harde lijn is tevens deelnaad van de mal, zo kan je een mooie twee kleuren carrosserie maken.
The shape becomes visible, a sharp line over the flanks and a dent in the nose for visibility. The nose itself looks good but the headlights will have to be fitted in. The separation line of the mold will follow the sharp line, that way a two color body can look really good.
Foto Allert Jacobs
Die koplampen geven het geheel een gezicht maar ik ben er nog niet blij mee, links en rechts verschillend maar geen van beiden goed.
These headlights give character to the velomobile but I am not happy with it, left and right are different but neither of them is good.
Foto Allert Jacobs
Een lange hoofd spoiler is aerodynamisch wel goed maar hoe lang moet ie dan precies zijn?
Iets korter is wel praktischer want een korter deksel is stabieler maar de scharnieren zijn hier niet gemakkelijk te plaatsen. Scharnieren moeten boven het oppervlak van het deksel liggen.
A long streamline behind the head gives better aerodynamics but how long exactly should it be?
A bit shorter is more practical because it will be more stable but the hinges will not fit in easily.
A hinge should be placed above the surface of the hatch.
Foto Allert Jacobs
Zo is er ruimte om de scharnieren in de spatborden te plaatsen onder de oppervlakte en het deksel tussen de spatborden.
Like this there is space to place the hinges inside the fenders and the hatch in between.
Foto Allert Jacobs
Ook de neus begint zijn definitieve vorm te krijgen met hoog geplaatste koplampen.
The nose gets its final shape with the headlights placed as high as possible.
Foto Allert Jacobs
Hij is iets te breed geworden, ik heb hem doorgezaagd en versmalt, 76 cm mag het breedste punt worden.
Iets te lang was hij ook dus nogmaals een stuk er tussenuit gezaagd.
It became a little to wide that is why I had to cut it and make it more narrow, 76 cm it should be.
It was also slightly to long so I cut out a slice.
De tekeningen / The drawings
Tekening Eva Navratilova
Zo zit je er in. Met koplampen, maar niet achter ruitjes omdat die te gemakkelijk beslaan.
Like this you will sit in it. With the headlights placed but not in plastic domes they fog up to easily.
Tekening Eva Navratilova
De achterkant geeft veel ruimte voor led (knipper)verlichting en reflectie.
The back provides a lot of space to install led (indicator)lights and reflective material.
Tekening Eva Navratilova
De deksel kan mooi scharnieren zo, het stoeltje dat net zichtbaar is is een extra kinderzitje achter de stoel van de rijder.
The hatch can hinge open like this, the top of a seat that is just visible is a child seat right behind the drivers seat.
Tekening Eva Navratilova
Zo kan er ook een kind mee voor wie dat zou willen. Wel met een aangepaste kofferdeksel die is hier niet goed getekend.
That way you can take a child with you if you would want to do so. It would take some adapting of the hatch which is not properly drawn here.
Tekening Eva Navratilova
Met een koepeltje kan het er zo uit zien. Als je voor het stoplicht de kap moet openen of als je bergop rijdt en je hebt alle koeling nodig dan is een achteraan scharnierende deksel veel beter dan een vooraan scharnierende.
Je opent hem en je schept maximaal lucht terwijl je gewoon kunt zien waar je rijdt of wanneer het licht op groen springt.
Bergaf is hij eventueel voorzichtig als luchtrem te openen wel liever een touwtje aanbrengen ter begrenzing van de opening.
With a hood it could look like this. When standing still at a traffic light you can open the hood/hatch or when you are going uphill and need all the cooling air you can get.
In those conditions a hatch that hinges at the back is much more convenient than one that hinges in front, because with the latter you can’t see where you’re going when it’s opened.
Downhill it can even be (carefully) used as an air brake, a strap to limit the amount of opening is advised.
Tekening Eva Navratilova
Het koepeltje kan met de deksel scharnieren dus geen los ding meer dat kan wegwaaien en in een beweging is je velomobiel dicht en met een slotje af te sluiten.
Zo’n koepel deksel combinatie is een klein deel en b.v. ’s zomers gemakkelijk te vervangen door de bagage bak deksel met schuimdeksel combinatie.
Of je kunt alleen het hoofdgedeelte van een koepeltje maken en dat met drukknopen aan de hoofdspoiler bevestigen, gemakkelijk mee te nemen en er op te zetten bij een onverhoopte regenbui.
The hood opens with the hatch therefor there is not a separate hood that can be blown around by the wind. You can open and close the velomobile with one move and even lock it if you want.
The hood/hatch can be easily replaced by just a hatch and foam cover for instance in summer.
Or you can only make the head bubble of the hood and attach it to the head streamline with poppers, easy to take this with you just for the occasional shower.
Tekening Eva Navratilova
Als laatste mogelijkheid is er nog de ingekorte achterkant. De carrosserie is 280cm lang en daar kan je wel een kleine 25cm van af zagen.
Je maakt de achterkant weer dicht met een eenvoudige vlakke plaat en je hebt een kort model dat je ook nog eens kunt parkeren door hem rechtop op de achterkant te zetten.
The last possibility could be shortening the 280 cm long body by about 25 cm.
Simply cut of the tail and put a flat plate in, that way you are able to put it upright on it’s tail to park it.
velomobiel.wordpress.com 
The vertical seam might allow inserts for a tandem.
Hello togetherinparis,
I suppose you think about cutting it up in a left and right half and then adding about 50 cm to make a tandem?
We have done this before and made a DuoQuest.
Come to think of it, when I write I never build a four wheeler before that is not true, the DuoQuest is a four wheeler 🙂
Regards, Allert
The intrinsic greatness of your company is apparent to all thinking people the world over. Your vehicles will move mankind. May God bless you all.
Intressant!
Een opmerking: jammer van de verschillende spoorbreedte. Dat worden vier sporen in de sneeuw, wat het model veel minder intressant maakt voor de Scandinavische velomobiel geintresseerden, en die groep groeit snel. Is het niet mogelijk de achterste wielen wat camber te geven om het smal te houden? Tussenas met licht verdraaide ketting naar ieder achterwiel?
Een idee..
Veel groeten uit Zweden!
Dag Frederik,
Leuk om te zien dat de velomobiel je nog altijd bezig houdt!
Het klopt, twee sporen is beter dan vier sporen in de sneeuw, maar je moet keuzes maken, laat ik de mijne toelichten:
Als er veel verse sneeuw ligt is het rijden met elke fiets slechts zeer beperkt mogelijk want het kost veel meer energie, met de velomobiel is het verschil in energie gebruik per kilometer wel het grootst van alle fietsen.
Bij het rijden in verse sneeuw met mijn Quest probeer ik in het spoor van een auto te rijden en slaag daar meestal slechts met twee van de drie wielen in, met de 4w zal ik ook met twee wielen buiten het spoor rijden dus daar geen verschil.
Door auto’s plat gereden sneeuw is eigenlijk de enige reële optie om met de velomobiel door de sneeuw te rijden en dan maakt dat extra spoor niet veel meer uit in de weerstand.
Of maakt het toch wel iets uit?
Met de Quest ben ik meerdere malen ondersteboven gegaan nadat mijn achterwiel in een verijst spoor was blijven hangen, dat gebeurt met de 4w niet zo makkelijk.
Wat camber voor de achterwielen is binnen deze carrosserie wel mogelijk alleen vind ik dat de nadelen daarvan groter zijn dan de voordelen.
De geplande aandrijfassen zullen moeten worden voorzien van kruiskoppelingen of homokineten en splines i.v.m. hoek en lengte verandering. Dat geeft ook als er geen sneeuw ligt verlies van energie, een complexe constructie en meer mogelijke storingen. Hetzelfde geldt voor een tussenas met twee kettingen naar de wielen, deze laatste oplossing maakt bovendien extra lawaai.
Een bredere achterkant met breed spoor en wielen zonder camber heeft die nadelen niet maar heeft wel een aerodynamisch nadeel.
Bedankt voor je reactie en het meedenken maar ik ben nog niet op andere gedachten gebracht.
Hartelijke groeten, Allert
P.s. nog even dit ter overdenking, mogelijk is dit een onvermoed voordeel van verschillende spoorbreedten.
Geschreven door Miles Kingsbury tijdens de ROAM en te vinden op http://www.kingcycle.co.uk/page8.htm
I was plagued by punctures during the first two weeks and set an unbeaten record of 8 in one day…………….
At this stage, I was running Kojaks, as were a number of other riders without my problems. A number of people (including Miles the bike shop owner in Miles City) put forward the same theory, that my front tyres disturb what is lying flat on the road and the rear tyres are then punctured by that disturbed object. This theory was backed up by the fact that I probably had about 20 puncture in all and I think only three were on the front.
Hoi Allert,
Nog steeds bezig met velomobielen op verschillende manieren, een deel van jullie scandinavische verkopen zijn alvast gedeeltelijk aan ondertekend te danken 😉
Ik begrijp je keuze qua spoorbreedtes. Kan wel nog toevoegen dat de situatie met heel veel verse sneeuw ook voor de scandinavier lastig is maar niet zo vaak voorkomt. Wel zo dat er steeds vaker het jaar rond gefietst wordt en dat de meeste dagen er geploegd is geweest en er maar een (paar) cm ofzo verse sneeuw ligt, het is daar waar een dagelijkse gebruiker meer dan een handvol dagen het verschil zal merken tussen twee en vier sporen….
Met een lage tussenas kan je meer bagageruimte tussen de achterwielen vrijmaken en met een lager zwaartepunt en met onafhankelijke ophanging maar dat wist je wel….misschien iets voor een volgende 4-wielig model
model?!?
Spontaan zou ik zeggen dat de lekken achterbandenteori dan ook zou moeten kloppen voor tweewielers. Ik betwijfel of het effect zo sterk is…
Succes toegewenst met deze!
/Frederik
Ik vind de verhoudingen van het schaalmodel – met iets minder geaccentueerde en langer uitgerekte bollingen van de wielkasten – erg mooi. De 4e en 5e foto wekken bij mij grote interesse in het model. Ook de naar achteren opengeklapte scharnierende koepel, de sleuf in de neus en zeker de versie met de smalle staart zijn allemaal dingen die ik graag zou willen hebben.
De laatste tekening van de versie met de platte staart vind ik minder mooi, niet alleen om het onaerodynamische grote platte vlak maar ook om de – ogenschijnlijk – korte en erg ronde bollingen van de wielkasten die meer naar buiten lijken te komen. Maar dat is uiteraard een persoonlijk mening.
Ik weet niet of het een apart model moet worden of dat het de velomobiel onnodig zwaarder of complexer maakt indien de mogelijkheid standaard is maar een kind kunnen meenemen is natuurlijk wel een flink pluspunt gezien de meeste velomobielen enkel de rijder kunnen vervoeren. Zulke capaciteit zou zelfs enkele wekelijkse autoritten kunnen voorkomen in mijn geval.
Dag Quezzzt,
De afgekorte staart is bedoeld als voorbeeld van wat mogelijk is. Je kunt van het gewone model de staart afzagen daarmee komt de lengte onder 260cm en kan hij rechtop op de achterkant geplaatst worden. Ikzelf zou dat niet doen maar een ander misschien wel.
Er is standaard ruimte voor een kind tot 6 a 7 jaar (125cm lang) en bij een tenger postuur ook wel langer. Er moet alleen een extra zitje geplaatst worden.
Groeten, Allert
Dit is een evolutie die ik met grote interesse volg, naar mijn bescheiden mening zou dit de kaarten binnen de velomobielwereld weleens grondig door elkaar kunnen schudden.
Hoe zit het met de ketting bij de vierwieler? Loopt die schuin naar achter om 1 wiel aan te drijven? Ik veronderstel dat achterwielen niet aan mekaar zijn verbonden met een as, want die as zou dan wel die mooie laadruimte doorbreken. 2 wiel aandrijving achteraan heeft natuurlijk ook wel voordelen, ..
Super dat je iemand zou kunnen vervoeren en bagage veel makkelijker wordt, want das nu altijd wel wat moeilijk.
Dag politiekdier,
Op de aandrijving kom ik in een latere blog nog terug, het wordt twee wiel aandrijving. En ja, er komt een as door de bagageruimte, dat is jammer van de ruimte maar levert wel een betere aandrijving op. Er blijft echter genoeg ruimte over om een kratje bier te vervoeren.
Groeten, Allert
Ik zou graag een paar aandachtspunten geven op het interessante ontwerp:
– de scherpe lijnen van (voor naar achter) kunnen leiden tot meer luchtweerstand bij zijwind en mogelijk ook bij parallel luchtstroom omdat de lucht mogelijk niet de lijnen volgt.
– de kap moet snel en makkelijk los kunnen wanneer je omvalt en onderste boven eindigt. Mijn angst is ondersteboven in een sloot.
– de hoge koplampen moedig ik aan, des te hoger des te meer reflexie van het wegdek dus beter zicht.
Dag Theo,
– Die lijnen………Tja, het oog wil ook wat.
Ik heb ze hopelijk wel zo veel mogelijk in de stromingsrichting gelegd. Bij zijwind veranderd dat in het nadeel, maar elk nadeel heb z’n voordeel.
Het werkt als een stormstrip en zal omwaaien en stuurreacties bij harde wind tegen gaan, althans ik hoop dat het zo uitpakt.
Nou zijn die lijnen vergeleken bij dat hoofd en die wielen die uit de gladde carrosserie steken, slechts een kleine verstoring.
– Wat die kap betreft heb je gelijk en ik ben me daar van bewust.
Er bestaan al langer velomobielen met een dergelijke kap, daar zijn nog geen ernstige ongelukken mee gebeurd maar dat kan natuurlijk wel.
Gelukkig kun je ook gewoon de vertrouwde schuimdeksel blijven gebruiken en die eventueel met alleen het hoofdgedeelte van de koepel combineren, als je dat met drukknopen bevestigd gaat het wel los in een noodgeval.
– Inderdaad, goed licht is een genot.
Groeten, Allert
Wordt de neus van de fiets hoger door de hogere koplampen? Dan zie je (nog) minder wegdek vlak voor de fiets. Probeer ook de fiets zo kort mogelijk te houden, in verband met parkeerplek en manoeuvreren.
Ben verder erg enthousiast!
Dag Henk,
De neus wordt niet hogen van de koplampen en ze zullen niet zicht belemmerend werken.
Wat is zo kort mogelijk, het kan een stuk korter zoals op de laatste tekening, minder ruimte minder aerodynamisch dat wel. Hij is nu een paar centimeter korter dan de Quest, ik wilde hem in elk geval niet langer maken.
Groeten, Allert
Super ! Velomobiel.nl zal opnieuw 10 jaar voorsprong hebben !
Was het niet eenvoudiger geweest een gestroomlijnd karretje te maken 🙂
Het rechtop stellen, lijkt een goed idee, maar ik weet niet of er voor de 2m80 in de meeste ruimtes genoeg plaats is in de hoogte.
Wel puik werk, interessant om verder te zien gaan.
Dag Herman,
Het idee om een karretje te maken had ik ook en daar is best wat voor te zeggen maar waarom ik dat uiteindelijk niet doe kun je in het vorige bericht over dit onderwerp lezen.
Het idee van de afgezaagde achterkant is dat je zo de standaard fiets kunt aanpassen voor wie dat wil. De plafondhoogte hoeft overigens geen 280 te zijn want daar wordt een kleine 25 cm van af gezaagd.
Groeten, Allert
Dag Allert, bedankt voor je antwoord. Het lijkt me alleszins een stap vooruit op het vlak van balans, wat voor mij persoonlijk een groot probleem is geweest. Wat betreft (elektrische) aandrijving. Is er ooit al geprobeerd om een “copenhagen” wiel te integreren op een velomobiel?
Leuk stukje werk, inderdaad een model met een heel eigen gezicht.
Het neus element vind ik fraai, en als je eea goed uitzoekt hoeft dit niet tegen de stroomlijn te werken. Ik vind alleen de staartvin op de smurfenmuts iets minder mooi, maar dat is persoonlijk.
Als het geheel een beetje onder de 30 kg blijft zou dit prachtig zijn .
Voorwielaandrijving zou bijzonder goed zijn voor de laadruimte achter (slapen in je fiets bijv), en is mogelijk ook de lichtste oplossing.
Grtz
Rudolf
Dag Rudolf,
Het blijft een kwestie van smaak of je iets mooi vindt, ik ben tevreden over het uiterlijk. De smurfenmuts is een los deel, het is mogelijk er een verschillende van te maken, zo kun je er eentje uitzoeken die je het meeste aanstaat.
Ik denk dat het geheel wel onder de 30 kg kan blijven. Voorwielaandrijving heeft zeker voordelen maar sturen, veren en aandrijven op dezelfde wielen is mij technisch te ingewikkeld, daarom offer ik wat bagage ruimte op en maak achterwielaandrijving.
Groeten, Allert
Dag Allert,
Dit ziet er zeer veelbelovend uit! Word erg interessant om te volgen, de lijnen van het model zijn schitterend! Ik ben benieuwd naar de aandrijving. De eventuele koepel zou ik het liefst zien zoals ik nu bij de Strada heb, een koepel die mee kan in de fiets en er in 2 minuten opstaat indien nodig. De weersomstandigheden kunnen snel wisselen in Noorwegen. Je reactie op het sneeuwverhaal heb ik niets aan toe te voegen, dat klopt helemaal, ik ervaar dat ook zo. Gelukkig zijn er nog winterdagen genoeg die fietsbaar zijn ook met sneeuw/ijs op de wegen. De hoge verlichting is zeker een voordeel, ook het iets verder uit elkaar staan van de lampen levert al een betere herkenning van je voertuig op. Mijn indruk is ook dat mensen beter/sneller reageren op de lampen die op de spiegelsteunen staan dan op de originele lampen in de neus.
Houd die deuk in de neus er in elk geval in, dan hoeft die stormstrip er tenminste niet meer op!
Al een idee hoe het word met de tractie? Op de steilste hellingen op mijn woon-werktraject (13%) kan het ’s winters soms voorkomen dat het achterwiel doorslipt, zelfs met de spijkerband erop. De gewichtsverdeling zal hier over 4 wielen zijn, dus nog minder wieldruk op elk individueel wiel.
Nou ja, voorlopig is het een mooie ontwikkeling om mee te volgen!
Succes!
Groeten, Adri.
Dag Adri,
Leuk om te horen dat een ervaringsdeskundige uit Noorwegen mijn sneeuwverhaal onderschrijft.
De plaatsing van de koplampen geeft je beter zicht en je wordt ook beter gezien, het zou de luchtweerstand iets kunnen verhogen maar die prijs wil ik er wel voor betalen.
De gewichtsverdeling tussen voor- en achteras is hetzelfde als bij de Q en S, je hebt dus ongeveer een derde van het totale gewicht op de achteras rusten (als je geen bagage hebt).
Alleen nu is rust dat op twee wielen in plaats van één wiel, meer oppervlak op de sneeuw dus. Ik denk dat dat meer grip geeft op sneeuw, zand e.d: een sneeuwscooter heeft een rupsband het principe daarachter is meer oppervlak op de sneeuw geeft meer grip.
Groeten, Allert
Hoop dat deze nu wat breder gaat zijn aan de schouders,in de meeste gevallen van de ligfietsen is dit te smal.Bij de qwest is dit gelukkig niet het geval.Ik heb altijd Topsport 10-Kamp gedaan vandaar de Breede schouders ,maar er zijn nog mensen met dit probleem.soms kan 5cm breder al de oplossing zijn.Op hoop van zegen.
Dag Creemers,
Hij zal voor de schouders bijna net zo veel ruimte hebben als de Quest.
Groeten, Allert
Mooie evolutie, die ook ik met veel belangstelling volg.
Wat de koplampen betreft: op mijn Alleweder had ik zelf de oplossing bedacht om een lamp bovenop de neus te plaatsen. Aerodynamisch uiteraard niet alles (dat maakt bij een A2 niet zoveel uit), maar de werking was spectaculair veel beter. Ook in de Orca zitten de lampen relatief hoog in de neus en dat merk je.
Het uitzicht is één zaak, de efficiëntie van de stroomlijn een andere. Ik kan me voorstellen dat het niet makkelijk is om hierin keuzes te maken.
Waar ik ook naar benieuwd ben – maar je zegt zelf dat dit nog volgt – is wat er onderhuids te vinden is. Hoe pak je de aandrijving aan, de ophanging, … Nu komt er ook nog achteraan een controle op de sporing bij, maar dat is een kleine prijs voor de toegenomen stabiliteit en de extra bagageruimte.
Heb je al een idee van wat de totale weerstand zal zijn in vergelijking met een standaard Quest?
Het ontwerp heeft een aantal stijlelementen van de Tatra 603:
Dag Jan,
Die aandrijving daar kom ik later nog op terug maar wat de aerodynmica betreft kan ik alleen maar een schatting doen. Ik denk dat hij minder weerstand gaat hebben dan de Strada en gelijk aan of iets meer dan de Quest. Rolweerstand wordt iets hoger met een 20″ achterwielen, maar er rust slechts een derde van het gewicht op de achteras dus het telt ook maar voor een derde door in de totale rolweerstand.
Groeten, Allert
Ik heb zelf een Mango met 170W ondersteuning, en zou een stabielere velomobiel zeker omarmen. Hoe vaak ik al niet op 2 wielen door een bocht gegaan ben en door het tegensturen wel rechtop gebleven ben maar dus uit de bocht gevlogen was.
Daarom vraag ik me wel af waarom de wielen niet breder uit elkaar geplaatst worden voor nog meer stabiliteit. Heb je ooit overwogen om een smalle body te maken met 4 wielen los van de body? Een beetje zoals de LeMans maar dan met 4 wielen: http://i55.servimg.com/u/f55/15/86/60/60/p1020144.jpg Of zoals de Audi Urban Concept maar dan met een smallere body voor maar 1 persoon: http://media.autoweek.nl/m/m1eyuhfb0rvr_600.jpg
Dag Cas,
De wielen buiten de stroomlijn genereren erg veel luchtweerstand. Het voertuig krijgt een lagere luchtweerstand als de wielen binnen de stroomlijn vallen, kijk maar eens naar de winnende modellen van de Shell Ecomarathon. Bovendien krijg je met de wielen buiten een voertuig dat groot is van buiten maar klein van binnen, voor een LeMans race velomobiel niet belangrijk en voor een Audi concept voertuig ook niet maar in de echte wereld wil je efficiënt omgaan met de ruimte.
Groeten, Allert