Q4W – Langzaam maar zeker

Door Allert Jacobs

Foto Eva Navratilova

Ondertussen wordt er in Dronten aan de Q4W gewerkt, al lukt het niet altijd er zo veel tijd voor vrij te maken als ik zou willen. En het maken van een compleet nieuw model kost altijd weer meer tijd dan gedacht.
Zoals al eerder geschreven is het instap gat van het 1 op 5 modelletje te klein en moet dat in het 1 op 1 model groter worden gemaakt.

Slowly but surely

Meanwhile in Donten the work on the Q4W progresses, although it is hard to invest as much time as I would like to. And making a completely new model always takes more time then one thinks when one gets started.
Like mentioned before, the manhole is not big enough in the scale model and needs to be enlarged in the 1 on 1 model.

Om een idee te geven van de maten van het instapgat t.o.v. dat van de Quest en XS heb ik een foto van boven genomen.
De deelnaad en daarmee de verdeling van de twee kleuren volgt het gat en gaat dus mee omlaag, dat is goed te zien op de foto van de zijkant. Achter de Q4W staat mijn Quest en de hoogte van de rand komt zelfs nog een fractie lager uit dan die van de Quest.
Voor de duidelijkheid hebben we het piepschuim een kleurtje gegeven in de foto.

Foto Allert Jacobs

To demonstrate how the manholes of the Quest, XS and Q4W compare I  have made a photo from above.
The separation line and therefore the border between the two colours now has to follow the deeper manhole, that is seen on the side view photo. Behind the Q4W you can see my Quest and the hight of the hole is even slightly less than that of the Quest.
To make things more clear we have tinted the white polystyrene in the picture.

Foto Allert Jacobs

Foto Allert Jacobs

Het test frame bewijst goede diensten, de aandrijving loopt goed maar het gebruik van een standaard derailleur met middellange kooi (noodzakelijk als je een 34 of 36 tandkransje wilt schakelen) geeft een beperkte bodem vrijheid. De derailleur hangt onder de niet afgeveerde as en zal daardoor een vaste hoogte boven het wegdek houden. Maar als er onder de carrosserie een bult van 8 cm diep moet komen om de kooi in zijn meest lage stand te omsluiten, dan zal deze als de fiets in de veren zakt, mee zakken en is 5 cm bodemvrijheid onbelast erg weinig. En natuurlijk ook als je met de twee linker of rechter wielen van de stoep af rijdt of een baksteen o.i.d. even tussen de wielen neemt.
Daarom toch nog eens de oude verbouwde derailleur van stal gehaald, deze is ook al toegepast in de C-Alleweder en eerste 130 Questen en de Mango.
Toen was het grootste tandwiel een 25 of maximaal 28, nu werkt het ook met een 36 dankzij het schuine parallellogram van de Sram derailleur.
De spanner met de twee wieltjes wordt van de derailleur gehaald om plaats te maken voor een kunststof kooitje met eventueel één derailleur wieltje.

The test mule proves to be very useful, the drive train runs smoothly, but the use of a medium cage derailleur (a necessity when a 34 or 36 cog is used) gives only little ground clearance.
The derailleur is mounted on the unsprung axle and therefore it has a fixed clearance with the road surface. But there needs to be a bulge of 8 cm deep to accommodate the derailleur and that will move downward when the suspension is compressed. And then the remaining 5 cm of clearance is used up by the suspension. It is also very little when driving of the sidewalk with the two left or right wheels or trying to avoid a brick on the road for instance by taking it between the wheels.
That is why I chose to use the old system with the adapted derailleur that has been used on the C-Alleweder and the first 130 Quests and the Mango.
In those days the biggest possible cog was 28 teeth but now it works well with a 36 cog thanks to the slant parallelogram of the Sram derailleur.
The chain tensioner with the two jockey wheels is removed from the derailleur to be replaced by a plastic cage possibly with one jockey wheel.

Het spannen van de ketting gebeurt dan vlak achter het voorblad met een zelf gemaakte spanner. Nu steekt alleen de kettinggoot nog 3 cm dieper dan de 13 cm hoge bodem en blijft er dus nog 10 cm over tot aan het wegdek, ruim voldoende voor een comfortabele veerweg van 4 á 5 cm.

The chain is tensioned with a home made tensioner positioned right behind the chain blade. Now only the chain tunnel is 3 cm lower than the 13cm high bottom keeping a clearance of 10cm over the road surface, well enough to have a comfortable suspension travel of 4 to 5 cm.

Foto Allert Jacobs

Voor de spanner heb ik uitgedraaide skeeler wieltjes gebruikt, door de grote diameter lopen die licht en het polyurethaan is stil en olie bestendig.
Op de foto is ook een Schlumpf Mounatain Drive te zien, het is de extra smalle versie voor een bracketpot van 50mm breed, zo blijft de Q-waarde op een nette 150 mm. Van de extra weerstand en het geluid dat de planetaire tandwielen moeten geven is heel weinig te merken, ik heb hem ook even in een Quest gebouwd om te horen of het geluid in de carrosserie hinderlijk is maar ik hoor het niet boven het ketting- en windgeruis uit.

To make the tensioner I used skeeler wheels, the large diameter reduces mechanical friction of the chain and the polyurethane runs silent and it is oil resistant.
In the photo a Schlumpf Mountain Drive can be seen, this is the extra narrow version to be mounted in a bottom bracket of 50 mm, this way the Q-factor is no more than 150 mm. The additional mechanical friction and noise is hardly noticeable. I have also mounted it in a Quest to check if the noise would be more noticeable inside the body, but it was not so loud that I noticed it over the noise of the chain and the wind in my ears.

Foto Allert Jacobs